Bij kittens en puppies wordt rondom de eerste enting het hart afgeluisterd. Hierbij wordt nogal eens een licht hartruisje gehoord, de zogenaamde puppy – of kittenruis. In veel gevallen komt dit doordat het aantal rode bloedcellen nog zodanig laag is, dat daardoor het bloed sneller gaat wervelen of ruisen (Szatmari 2016). Meer rode bloedcellen geven immers een grotere ‘stroperigheid’ (viscositeit) aan het bloed en zoals u weet: als er appelstroop uit de kraan komt hoor je het ook niet ruisen. Als daarbij dan ook nog eens de hartslag aan de hoge kant is – veel pups en kittens zetten rond die tijd hun eerste stapjes buiten de deur – dan is ook dit een factor die kan bijdragen aan het ontstaan van abnormale wervelingen en dus een hartruis.
Het beste advies dat we u in deze situatie kunnen geven, is om op de leeftijd van 9 tot 12 weken, vóórdat de pup of het kitten geplaatst wordt, opnieuw het hart af te luisteren. Is de ruis dan minder goed hoorbaar (is deze van graad 2 naar 1 gegaan) of helemaal niet meer hoorbaar, dan kunt u het boek sluiten. Is de ruis onverminderd duidelijk hoorbaar, dan luidt de aanbeveling om eerst een bloedonderzoek (Ht-bepaling) te doen en op grond hiervan te besluiten al dan niet een echo-onderzoek van het hart te laten uitvoeren.
Een echo-onderzoek van het hart kan in de meeste gevallen direct de oorzaak van de hartruis in beeld brengen. De ernst van de aandoening, of behandeling nodig en mogelijk is en wat de toekomstverwachtingen van het jonge dier zijn, het kan aan de hand van de resultaten allemaal worden besproken. Fokkers en eigenaren die precies willen weten wat ze kunnen verwachten voordat de koop gesloten wordt, kunnen niet om dergelijk onderzoek heen. Het voorkomt vervelende discussie achteraf. De fokker en de toekomstige eigenaar krijgen een verklaring waarin alle bevindingen en conclusies worden genoemd.
Lees al onze referenties