Een rood oog wordt blauw

Roswitha van de Sandt, dierenarts-specialist oogheelkunde

Bram, een kruising/reu van 8 jaar oud, wordt aangeboden met een rood oog. Zoals wel vaker het geval is, is niet helemaal duidelijk wat er precies is gebeurd. Bram heeft tijdens een avondwandeling wel heel wild gespeeld met een andere hond. Ineens was er een piep en stopte het spel. Bij thuiskomst zit het oog dicht. Als dit de volgende dag nog steeds zo is, besluit de eigenaar naar de dierenarts te gaan.

Bij de dierenarts

Op de praktijk aangekomen, lijkt het allemaal mee te vallen. De dierenarts constateert een blepharospasme en rond het oog is alles wat opgezet.

Er is een suffusie zichtbaar in de dorsale conjunctiva en enige sclerale vaatinjectie. Er wordt een injectie met een NSAID gegeven en chlooramfenicol oogzalf meegegeven.

Suffusie

De volgende dag lijkt het iets beter te gaan, maar in de dagen daarop verslechtert de situatie weer. Het oog verkleurt steeds meer, wat de eigenaar verontrust. Het rode oog wordt wazig en uiteindelijk zelfs blauw. Reden om opnieuw naar de dierenarts te gaan, die het zekere voor het onzekere neemt en de patiënt verwijst.
Corneaoedeem met diepe vaatingroei. De cornea is fluoresceine negatief.

Wat is hier nu eigenlijk aan de hand?

Het begon met een rood oog...

Differentieel diagnose van het rode oog
Lokaal (met weefseltoename):	Diffuus:
Hypertrofie Gl. Membrana nictitans (Epi)Scleritis: nodulair/vlak Granulatie in ulcus/ rond een corpus alienum Eosinofiel granuloom/ pannus Neoplasie	Opwinding Conjunctivitis KCS Keratitis/ (epi)scleritis Hyphaema Uveïtis Glaucoom

Terugredenerend: bij Bram was sprake van een suffusie en sclerale vaatinjectie, kortom een diffuus rood oog waarna diffuus corneaoedeem is ontstaan, passend bij een uveitis en/of glaucoom. Het onderscheid is niet altijd even makkelijk te maken. Bovendien kan glaucoom het gevolg zijn van een uveitis, waardoor het beeld verder wordt vertroebeld. Het blijft belangrijk de primaire verschillen en overeenkomsten goed in het achterhoofd te houden:

Uveitis	Glaucoom
fotofobie sclerale vaatinjectie corneaoedeem miosis troebele voorste oogkamer verlaagde oogdruk	licht pijnlijk oog sclerale vaatinjectie corneaoedeem mydriasis heldere voorste oogkamer verhoogde oogdruk

Door het corneaoedeem is de pupil niet altijd zichtbaar, maar door een lichtbron schuin vlak naast het oog te houden (transilluminatie) lukt het vaak wel om een indruk van de pupilgrootte te krijgen. Tenslotte kun je met je wijsvingers de oogdruk rechts en links vergelijken. Als sprake is van een beiderzijds probleem, ben je aangewezen op beoordeling op het oog. Bij Bram is de pupil vrij nauw en het oog voelt zacht aan. Er is sprake van een uveitis ten gevolge van stomp trauma tijdens het spel. Een behandeling met dexamethason oogdruppels en een NSAID per os geeft vlot verbetering. Maar let op: behandelt u een dergelijke patiënt wel voldoende langdurig want in extreme gevallen kan een uveitis wel 4 tot 6 weken aanhouden.

De moraal van dit verhaal

Ieder trauma heeft altijd een uveitis tot gevolg!

Gebroken kaak met oogtrauma.

Anders gezegd: het maakt niet uit of nu een scherp trauma betreft (een doorn of een kattekrab) of een stomp trauma (een kopstoot tijdens het spel, zoals bij Bram, een bal op het oog etc). In eerste instantie is behandeling met een NSAID veelal voldoende. Dit heeft als groot voordeel dat er tevens pijnstilling wordt gegeven.

Controle op korte termijn is belangrijk om te beoordelen of de uveitisverschijnselen voldoende afnemen. Zo niet dan zal op prednisolon moeten worden overgegaan!