Scopie-onderzoek gebeurt altijd onder narcose, bij nuchtere dieren. Dit houdt in dat uw huisdier na 12.00 uur 's nachts niet meer mag eten, wel drinken. De internist gaat met een flexibele kijkbuis naar binnen om keel en neus, de slokdarm of de luchtwegen te bekijken dan wel het maag-darmkanaal of de plasbuis te inspecteren. Om een diagnose te kunnen stellen is het nodig om een spoelsel (van de longen) of biopten (van zachte weefsels) te nemen. Dit materiaal wordt opgestuurd naar een patholoog. De uitslag vertelt de artsen iets over de achterliggende oorzaak en de omvang van het probleem.
Huisdieren ondergaan scopie-onderzoek vooral als er een verdenking is op (pijnlijke) schimmelinfecties (bloedneus), een longontsteking, een maagzweer of een ontsteking van de dunne of dikke darm en daarnaast tumoren
Rhinoscopie
Onderzoek van neus en keel
Bronchoscopie
Onderzoek van de luchtwegen (longen)
Gastroscopie/endoscopie/duodenoscopie
Onderzoek van de maag en (het eerste deel van) de dunne darm
Colonoscopie
Onderzoek van het uiteinde van het maagdarmkanaal, de endeldarm en dikke darm. Hiervoor is nodig dat de darmen echt leeg zijn. Uw huisdier moet hierop voorbereid worden.
Corpus alienumscopie
Een scopie met als doel een eventueel vreemd voorwerp te verwijderen. Soms is dat een grasaar of een houtsplinter, soms een stuk kauwbot maar rare dingen komen voor: handschoenen, winkelmuntjes, kerstversiering, een koperen fitting.
Uw huisdier ondervindt groot ongemak: de slokdarm is erg gevoelig, een vastgelopen voorwerp veroorzaakt veel pijn. En scherpe voorwerpen zijn bovendien gevaarlijk: satéstokjes migreren door de hele buik heen en kunnen met een buikvliesontsteking rampen veroorzaken. Laat uw huisdier daarom altijd direct zien aan uw dierenarts!
Overigens is 'rare dingen eten' vaak een teken van onderliggende maagdarmklachten. Met het juiste behandeladvies kan uw hond of kat geweldig opknappen!
Lees al onze referenties