Heel veel lieve kattenkrabbels, Chicco

Beste meneer Gerritsen,

Ik ben Chicco. Misschien weet u nog wel wie ik ben. Toen ik hier voor de eerste keer kwam, in november, was ik heel erg ziek. Ik zou misschien zelfs wel dood gaan. Samen met mijn vrouwtje heb ik zo hard moeten vechten. 10-11-12 was een hele zwarte dag in mijn leven. Ik had niet verwacht dat ik er de volgende dag nog zou zijn. We hadden eigenlijk al afscheid genomen van het leven.

Na de opname en de vele bezoekjes bleek dat het iedere keer wat beter met mij ging. Nu ben ik al weer een hele tijd zonder antibiotica en ik voel me heel erg goed. Eigenlijk beter dan ooit. Ik ben heel actief en speel heel veel. Niet alleen met mijn vrouwtje maar ook met Luna  mijn lieve maatje uit het asiel. Ik eet ook heel veel want ik vind zo veel dingen lekker. En zoals een echte kat maak ik natuurlijk ook best een beetje "misbruik" van de situatie. Ik weeg nu al weer ruim 3,5 kilo en moet zelfs een beetje op mijn gewicht gaan letten. Een beetje kattenkwaad uithalen vind ik erg leuk. Maar het allerliefste lig ik 's avonds op de armleuning van de stoel en kijk mijn vrouwtje dankbaar aan. Zij heeft dit voor mij willen doen.

Ik vond het best een beetje eng in de kliniek. Al die vreemde dieren, mensen, luchtjes en geluiden. Maar er zijn zoveel mensen die zich hebben ingezet voor mij. De kans die ik heb gekregen vind ik heel bijzonder. Het was een heftige periode voor mij en mijn vrouwtje.

Dankzij de goede behandeling in uw kliniek en de goede zorg van u en uw team, heb ik het gered.
Heel veel lieve kattenkrabbels,
Chicco

Twello, 3 februari 2013

Ans Hendriks