Als u een ziektekostenverzekering voor uw hond of kat gaat afsluiten, dan bent u behalve in de prijs vast ook geïnteresseerd in ervaringen met ziektekostenverzekeraars? Een aantal jaren geleden viel de financiële branche erover dat dierenartsen hun cliënten een verzekering adviseerden. Vanwege de kleine administratieve vergoeding, die ze daarvoor ontvangen, zouden ze zich daarmee als ‘financieel tussenpersoon’ opstellen en dat is verboden.
Huisdierverzekeraars: de ene is de andere niet
Als dierenarts-specialisten gaat het afsluiten van dergelijke verzekeringen helemaal buiten ons om. We lieten dan ook een kritisch geluid horen, toen begin 2012 huisdierverzekeraar Petplan via directeur Peter van Rooijen aangaf het recht op (soms duurdere) specialistische zorg voor honden en katten te zullen gaan beperken, terwijl tegelijkertijd het maximaal uit te keren bedrag op jaarbasis sterk werd opgehoogd. Hierdoor ontstond de rare situatie dat een gespecialiseerde verrichting bij een eerstelijns dierenarts – mogelijk kundig - wèl, maar diezelfde verrichting bij een specialist – zeker kundig – niet vergoed werd. Het was een malle actie, die Petplan op grote kritiek kwam te staan en dan ook vrij snel weer werd terug gedraaid.
Petplan gaat opnieuw op de stoel van de dierenarts zitten
De verzekeraar laat het er echter niet bij zitten, schrijft in maart 2014 een aantal klinieken aan en legt beperkingen op omdat hun schadelast 3 tot 5 keer hoger zou liggen dan gemiddeld. Zonder te kijken naar het soort praktijk: betreft het eerstelijns basiszorg, een uitgebreider dienstenpakket of gaat het om (spoedeisende) specialistische zorg na verwijzing? Hoe is de aanwezige infrastructuur: werken er erkende specialisten, hoe staat het met de personele bezetting, medische apparatuur, soort ingrepen, service buiten openingstijden?
Petplan-verzekerde dieren enorm veel gezonder dan Proteq-verzekerde honden en katten?!?
Het beleid van Petplan om te ontmoedigen dat een dier specialistische zorg krijgt, lijkt overigens wel te werken. We sloegen er onze eigen gegevens van vorig jaar even op na. Tegenover elke Petplan-patiënt staan ruim 4 Proteq-patiënten. Geen idee hoe de marktaandelen zich verhouden, maar zouden Petplan-huisdieren zoveel gezonder zijn dan Proteq-huisdieren!?!
Het klopt hoor, meneer Van Rooijen, dat de tarieven in onze spoed- en specialistenkliniek hoger zijn dan bij een eerstelijns dierenarts. Dat heeft behalve met het opleidingsniveau van een specialist, de apparatuur die nodig is en de resultaten die we boeken, ook te maken met onze service. Die begint al voordat een eigenaar één stap over de drempel heeft gezet en houdt ook niet op als deze huiswaarts keert, al is het maar omdat we onze bevindingen nog moeten rapporteren aan de verwijzend collega en deze helpen bij de nazorg.
Daar staat echte toegevoegde waarde tegenover voor die patiënten die het nodig hebben: wij zijn nagenoeg het hele jaar door 24/7 bereikbaar voor dierenartsen als ze zitten met de vraag of verwijzen wel of niet zinvol is, of even willen sparren of overleggen over een tussentijdse bevinding. Een dierenarts die om half twee ’s nachts geconfronteerd wordt met een acuut verslechterende patiënt heeft direct onze specialist aan de telefoon. We sturen daar in principe geen aparte rekening voor, maar verdisconteren dat in onze algehele tariefstelling. (Niet dat daar iets mis mee is, maar we zijn geen boekhouders.) We gaan er daarbij vanuit dat onze collega’s begrijpen dat we samen vorm geven aan de diergeneeskundige zorg in de regio en dat de schoorsteen ook bij ons moet blijven roken. Veel telefoontjes leiden tot een verwijzing, sommige niet. Globaal praten we over het verwijsgebied Haaksbergen-Harlingen-Deventer-Delfzijl.
Ook de service richting eigenaren van patiënten begint vaak al voor het eerste bezoek. Om het aantal bezoeken voor een eigenaar te beperken, clusteren we het nader onderzoek. Uitslagen kunnen opgevraagd en kort besproken worden tijdens het dagelijkse, gratis telefonisch spreekuur, waar een eigenaar de specialist zelf aan de telefoon krijgt. Dat scheelt veel rompslomp bij patiënten met doorgaans complexe gezondheidsklachten. We werken fijn samen met onze verwijzers, bij wie voeding of vervolgmedicatie wordt afgehaald of opvolgend (controle) onderzoek gedaan wordt, wat de eigenaar een rit naar Ommen bespaart, waarna over de uitslag zo nodig nog even contact is en zo is iedereen blij.
We houden van onze huisdieren maar leggen de rekening neer bij de dierenarts
Over de gemiddelde tariefstelling van dierenartsen, meneer Van Rooijen, nog het volgende. Iemand die in zijn kennissenkring laat vallen dat hij een verre vakantie heeft geboekt, kan op bijval rekenen. Daar hoef je je in het algemeen niet voor te verantwoorden. Hoe anders is het als ter sprake komt dat een geliefd huisdier ziek is en zorg nodig heeft, die misschien wel 250, 1000 of zelfs 2000 euro kost. Dat komt zo iemand op onbegrip te staan en de betreffende dierenarts op veel kritiek. Terwijl Petplan heel goed weet dat veel dierenartsen slecht betaald worden, forse investeringslasten hebben en hoge risico’s lopen in verband met arbeidsongeschiktheid.
Huishoudens voelen de effecten van de langdurige crisis. Het zal je maar overkomen in deze tijden je baan te verliezen, of arbeidsongeschikt te worden, om maar eens iets te noemen. Maar commotie over prijzen zegt vooral iets over de waarde die we hechten aan huisdieren. We zijn gek met onze huisdieren en willen dat een dier geholpen wordt, maar het mag niet kosten wat er voor staat. Dat de overheid diergeneeskundige zorg belast met 21% btw helpt ook al niet mee. De realiteit is deze: een lage tariefstelling past bij een sobere praktijkvoering. Als betere dienstverlening niet gepaard gaat met een realistisch prijsniveau, wordt de rekening neergelegd bij dierenartsen. Dat was zo, maar kan niet zo blijven en steeds meer dierenartsen wijzigen op dit punt dus hun beleid. Wie een huisdier neemt, hoort er rekening mee te houden dat dit ziek kan worden. Daar leg je een spaarpotje voor aan, of je verzekert je huisdier. In een land als Zweden is 70 tot 80% van de huisdierbezitters verzekerd, tegenover minder dan 5% in Nederland.
Tenslotte: is uw schaderatio echt zo scheef?
We begrijpen best, meneer Van Rooijen, dat een verzekeraar met een schuin oog naar de schadelast kijkt, als deze in geen verhouding staat tot de premie inkomsten. We zijn dan ook zeer geïnteresseerd in de algehele schade ratio. Zou u die misschien kunnen publiceren? En mocht het zo zijn dat op dit punt werkelijk sprake is van een wanverhouding, dan hebben we mogelijk nog een aantal tips voor u. Adviezen, die de kwaliteit van de verleende zorg verhogen, uw schadelast beperken en meer hout snijden dan het vergelijken van appels en peren. U bent van harte welkom, hoor!
Nieuw voorstel: als Petplan nu gewoon zijn werk gaat doen, dan doen wij - alle dierenartsen die netjes doen wat ze kunnen en in hun verlengde: de erkende specialist - het onze.
Lees al onze referenties