drs R.J. Gerritsen, specialist Interne geneeskunde, lid Collegium Cardiologicum
Hartproblemen komen bij de hond en kat regelmatig voor. De aangeboren, soms erfelijke, hartaandoeningen vinden we natuurlijk vaker bij jonge katten en honden. Bijvoorbeeld de ductus botalli of PDAB, een vernauwing van de aorta of longslagader bij de hond. Of het ventrikelseptumdefect bij de kat, in gewoon Nederlands ‘een gaatje in het hart’. De aanwezigheid van een abnormale snelle hartslag, een bonzende hartslag , het voelen van een abnormale trilling als je de pup of kitten oppakt bij het borstbeen of het horen van een hartruis bij de eerste enting, kunnen aanwijzingen zijn voor de aanwezigheid van een hartafwijking.
Bij oudere honden en katten vinden we de verkregen hartaandoeningen waarbij de ‘lekkende hartklep’ bij de hond en cardiomyopathie bij de kat de bekendste zijn. Ook hier zien we er bepaalde rassen uitspringen. Met name de kleinere hondenrassen hebben een verhoogde kans op deze verkregen hartaandoeningen. Ook verkregen hartaandoeningen kunnen zich verraden door onder andere een abnormaal snelle hartslag, een bonzende hartslag of soms het voelen van een abnormale trilling aan de linker kant van de borstkas, net achter de linker elleboog. Omdat een hond wordt uitgelaten kan een eigenaar ook andere symptomen waarnemen, zoals een verminderd uithoudingsvermogen (‘eerst liep hij/zij altijd voor me, nu altijd naast of achter me’), opvallend hijgen of het tonen van een stotende ademhaling. Het maken van een ademgeluid bij in- en uitademing is ook een reden om alert te zijn (kan duiden op een stembandverlamming). Als uw hond gaat hoesten of benauwdheidsverschijnselen gaat vertonen, is dat een teken aan de wand. De gezondheid van uw hond is dan vaak zodanig aan het verslechteren (‘vochtophoping in de longen’) dat haast geboden is.
Een hart wordt omgeven door een hartezakje (pericard). Als zich in dit zakje, dat normaliter 50 tot 100 druppels vocht bevat, meer dan gemiddeld vocht ophoopt, ontstaat door druk op het hart een beeld van een langzaam afnemend uithoudingsvermogen en in het laatste stadium een dikke buik met vocht. Dit noemen we het beeld van pericardovervulling. Goed onderzoek moet uitwijzen of hieraan een tumor ten grondslag ligt of – in de meeste gevallen – een goedaardige aandoening die is te behandelen met het aanprikken van het hartezakje. Naast de bovenbeschreven voor een eigenaar vaak goed waarneembare symptomen, kan een hond met verkregen hartaandoening ook langzaamaan gewichtsverlies tonen. Hou in de gaten dat een dier nooit 'liegt': wat u ziet aan uw dier is echt een probleem en niet een kwestie van ‘lui of verwend’ zijn!
Katten zijn veel relaxtere dieren waarmee niet gewandeld wordt, uitzonderingen daargelaten. Een kat vertoont daarom pas in een veel later stadium van bijvoorbeeld cardiomyopathie symptomen zoals zich terugtrekken, een verminderde eetlust, wat gewichtsverlies of een wat versnelde ademhaling. Als een kat sneller gaat ademhalen of gaat zitten pompen met een geopende bek is de nood echt aan de man en moet er zo snel mogelijk door een specialist naar gekeken worden. Dit zijn vrijwel altijd spoedgevallen. Hoesten is bij de kat zelden een symptoom voor een onderliggend hartprobleem.
Lees al onze referenties